Kennel “van het Kappertserf”

26-11-2018

Chippen, enten, checken, egels en prachtige kiekjes.

De pups genieten nog iedere dag van de verhuizing naar de “villa”. Er is ruimte voor vertier, er is veel speelgoed en zijn er toestellen om te klimmen en klauteren. Naast het buitenspelen in de ren gaan ze iedere dag even de benen strekken in onze tuin. Wanneer de kenneldeur open gaat is er extra plezier, de wereld wordt dan ineens een stuk groter. Er wordt naar hartenlust over het gras en onder de struiken door gerend. De kippen die los op het erf wonen worden door de pups geïnspecteerd en geen van de partijen zijn onder de indruk. Af en toe wordt onze grote softe haan een beetje geplaagd. De pups snuffelen en proberen dicht bij hem te komen. Lieve meneer haan is niet van zijn stuk te krijgen en loopt met een rustige, zelfverzekerde tred de andere kant op. Geweldig te zien dat zo`n grote vogel, met een niet al te beste reputatie, zo relaxt met de pups om gaat.

Sinds een week wonen, via de stichting egelopvang, 2 egels in ons oude kippenhok. Omdat Siep en Miep een te laag lichaamsgewicht hebben kunnen ze deze winter nog niet goed voor zichzelf zorgen. Iedere dag krijgen ze een uitgebreid ontbijt, lunch en in de avond een heerlijk buffetje. Niet gek dat ze de winterslaap nog niet te pakken krijgen met zo'n verwen hotel. De pups vinden het bewoonde hok ook erg interessant. De geurtjes die eruit ontsnappen worden dan ook met volle teugen opgenomen. Het lijkt erop dat ze de nieuwe bewoners een bezoekje willen brengen en aanschuiven bij de hapjestafel willen aansluiten. We gaan er vanuit dat we Siep en Miep tegen het voorjaar gezond en op gewicht mogen uitzetten in een voor hen fantastische tuin in het landelijke Wesepe.

Rond de zesde week komt een medewerker van Raad van Beheer om de pups te voorzien van een chip en het afnemen van DNA. Het kleine langwerpige gevalletje is net iets groter dan een rijstkorrel. Met een holle naald worden ze door de elastische velletjes ingebracht en de pups hebben geen centje pijn. Daarna wordt er met een soort wattenstaafje een swab afgenomen. Dit DNA wordt vergeleken met dat van de ouderdieren om fraude tegen te gaan. De pups vonden het allemaal erg interessant en waren meer dan geïnteresseerd of meneer zijn werk wel naar behoren uitvoerde. Af en toe zat hij wat te grinniken om de grappige acties van de nieuwsgierige aagjes. Na vertrek lag het negental weer heerlijk te dromen over deze nieuwe ervaring.

En dan zijn ze, het lijkt ineens, zes weken oud en moet er voor de eerste keer geënt worden. Dierenartspraktijk Midden Salland uit Raalte komt bij een nestje aan huis, zo ook bij ons. Voordat de pups geënt worden krijgen ze een grondige inspectiebeurt. Alle gebitjes, ogen, oren, de huid, het gewicht etc. worden grondig onderzocht en de hartjes werden beluisterd. Bij de mannen werd gecontroleerd of alle balletjes keurig op de plek zaten en gelukkig waren alle zakjes goed gevuld. Alle pups werden “goedgekeurd” en de boekjes werden naar tevredenheid ingevuld en afgetekend. Anne en Adriaan, dankjewel voor de liefdevolle check en entingen van het kleine grut.

In de 2e pupweek kreeg ik hulp van Sophie (5 jaar) bij het wegen en geven van de wormkuren. Sophie is dol op dieren, ze heeft katten, konijnen en ze geniet regelmatig van de labrador en de koeien van de buren. Omdat ze de pups al een paar weken niet had gezien en haar moeder een echte dieren paparazzi is, moest er nog een bezoekje gebracht worden met camera. De roodharige Sophie is meer dan fotogeniek en samen met de schattige pups werden het beeldige plaatjes. Het bonte teefje Bordeaux werd jaloers op de prachtige rode krullen van haar begeleider en beet zich er in vast. De liefde voor Bordeaux was dan ook voor een paar minuutjes helemaal over. Nadat de fotogenieke dame zich hersteld had en haar tranen gedroogd ging ze weer op in haar rol als model. Het is super te zien dat dit kleine meisje op zo`n natuurlijke manier tussen de hondjes beweegt. Ze is er zicht- en hoorbaar dol op, niet gek.….. de appel valt dan ook niet ver van de boom Dorine! Dankjewel voor de fraaie plaatjes

Er had zich nog een fotograaf gemeld, ook een dierenliefhebber die het spul meer dan graag op de gevoelige plaat zet. De pups werden in alle standen gefotografeerd zonder ook maar 2 seconden stil te staan….., geen idee hoe ze het fotograferen voor elkaar krijgt maar knap is het. Het geklik van de kiekjesdoos trok regelmatig de aandacht en zo keken de glimmende oogjes regelmatig maar kort in de lens. Het zijn geweldige opnames geworden die ons bij het bekijken deed vertederen. Esmee, ook jij bedankt voor de prachtige plaatjes. Wilt u de fraaie opnames ook even bewonderen kijk dan op; http://www.kappertserf.nl/foto.htm

Zo zijn er weer een aantal weken voorbij gegaan en komen we dichterbij het afscheid. De pups mogen binnenkort de grote wereld in en gaan ze nog veel nieuwe dingen ontdekken. Maar voor nu… kunnen wij nog even genieten voordat de broers (Bo, Bowie, Ben, Billie, Boris en Buddy) en zusjes (Bordeaux en Benja) hun zusje Babs bij ons achter laten.

11-11-2018

Keuzestress zoals bij boer zoekt vrouw maar dan net even anders!

De afgelopen week was er één met veel puppy amusement. De negen zijn namelijk verhuisd van de twee kamerappartement naar een riante, landelijke villa met fraai uitzicht. De benaming van deze villa is in onze buurt net even iets anders en heet “de hondenschuur”. Nu ze vijf weken oud zijn is er meer nodig dan de twee kamerwoning van een paar vierkante meter. De hondjes hebben beweging nodig, ze moeten kunnen rennen, spelen en nieuwe dingen ontdekken. Er is een lekker warm binnen verblijf met een uitloop van ruim 30 m 2 . Boven het nachtverblijf hangt een warmtelamp, deze zorgt voor een comfortabele slaapplaats. De speeltoestellen zijn afgestoft en klaargezet om door het negental ontdekt te worden. Bij de officiële opening ging het er plezierig aan toe. De kleintjes klommen, klauterden, namen een kijkje in de tunnel, de ballenbak, speelden en vermaakten zich uitstekend.

Wanneer de dagelijkse schoonmaak momenten gedaan zijn, houden we onze koffiepauze in de “hondenvilla”. Onder het genot van een kop koffie zitten wij dan te kijken wie wat uitspookt, dat is genieten. Door een pup eigenaar uit het eerste nest werd 2,5 jaar geleden al geopperd dat we de TV wel konden verkopen. Dit lijkt niet gewijzigd en Albert zegt wel eens gekscherend dat we naar de Duitse TV zender DSK2 zitten te kijken. Het blijft ook vermakelijk om te zien.

Omdat het echte jachthonden moeten worden, mag de schotvastheid niet worden vergeten. Albert maakt gebruik van het trainingspistooltje en lost dan een schot op afstand om te wennen aan het geluid. De pups leken geenszins onder de indruk van dit flauwe klappertje en kan de afstand de volgende keer verkleint worden.

En dan was er keuzestress! Kiezen uit zes bijna identieke reutjes…., ik geef het je te doen. Wel grappig dat de selecties veelvuldig overeen kwamen met onze ideeën, waarom….., dat is niet uit te leggen maar meer een gevoel. Bij één gezin, vader, moeder en 2 leuke dochters, was het nemen van de keuze beland in een spagaat. Er ontstond een gezinsberaad en werd het wikken en wegen, niemand kon beslissen. De drie te selecteren reutjes liepen al enige tijd ontspannen door de woonkamer. De verschillen tussen de drie mannen waren minimaal en alleen te ontdekken door het tellen van de witte borstharen en het kleine verschil op het display van de weegschaal. Met zijn allen zaten we om de tafel in de kamer. De hondjes met de bandjes; lichtblauw, donkerblauw en paars lieten zich ontspannen verwennen door alle aandacht. Af en toe snuffelde een hondje aan de twee mooie roodharige dames en dit werd gretig beantwoord met aandacht . De pup met het donkerblauwe bandje liep regelmatig naar het jongste meisje, ze knuffelde hem en even later viel hij tegen haar aan in slaap. Het maken van een keuze werd steeds lastiger. De moeder van het gezin vertelde dat voor haar het maken van keuzes altijd een ware uitdaging is, laat staan bij het kiezen uit 3 look-a-like pups. Albert had een idee; ieder lid van het gezin zou zijn of haar eerste keuze noteren. Papier en pen waren uitgedeeld en nog even werd er nagedacht en aansluitend de keuze opgeschreven. De gevouwen velletjes werden door Albert in ontvangst genomen en de spanning werd voelbaar. Een voor een werden de papiertjes opengemaakt, voorgelezen en op tafel gelegd. Vader, moeder en oudste dochter kozen voor de pup met het lichtblauwe bandje. Het laatste briefje werd geopend en hierop stond DONKERblauw geschreven. Het jongste meisje was ontzet door de uitkomst en gaf aan niet akkoord te gaan met de pup waarop drie maal gestemd was. Zij wilde het keuzemoment dan ook nietig verklaren. Ondertussen lagen alleen de pups met het licht- en donkerblauwe bandje, zich van geen kwaad bewust, nog op tafel. Het meisje had het moeilijk en leek verdrietig. Even was ze afgeleid en konden we het hondje met het lichtblauwe bandje bij haar neerleggen. Zonder het in de gaten te hebben begon ze het te aaien en praatte ze er zachtjes tegen. Plots zag ze het bandje en haar gezicht kreeg een ontspannen uitdrukking. Heimelijk nam ze haar keuzebriefje, ging strepen en schrijven met haar hand stijf om het papiertje gevouwen. Met een stralend gezicht schoof ze het naar Albert. DONKER was doorgestreept en erboven stond nu LIGT geschreven. Het was zo'n lief, vertederend moment, een klein meisje dat verbolgen was over de keuze van de meerderheid waar ze zich bij neer moest leggen. Feitelijk was ze gewoon gelukkig met iedere pup-keuze die gemaakt werd. Met een zakje chips keerden ze gelukkig en druk babbelend huiswaarts.

En zo is er weer een week voorbij waarover veel te vertellen was.

Nog maar 3 te gaan……….

2-11-2018

Kleiwerkjes, buitenspelen en verdrietig om Buds de Stippenman.

Op dit moment is alles in rust. Jula maakt tijdens haar welverdiende rust nieuwe melk voor haar kleintjes, wellicht is ze de aardappels aan het schillen. Het recept wordt dan ook gretig afgenomen, het kleine grut heeft het geboortegewicht namelijk al vervijfvoudigd. Moeder houdt het verorberen van het avondeten dan ook nauwlettend in de gaten en kijkt tevreden naar haar mollige kleuters.

Sinds een paar dagen wordt er ook gesmuld van geweekte brokjes. En vandaag kregen ze dit tijdens hun eerste buiten speelkwartier. Om het grut aan de smaak te laten wennen doen we er wat pup melkpoeder bij. Deze papachtige substantie is een welkome aanvulling op de dagelijkse menukaart. Hier en daar moet nog wel wat gewerkt worden aan de beschamende tafelmanieren maar gelukkig hebben we nog even om ze wat etiquette bij te brengen. Het is een heerlijk gezicht wanneer het hele lichaam en vooral de snoetjes onder de pap zitten. Wanneer ze de buikjes vol hebben poetsen ze elkaar nog even schoon met de kleine roze tongetjes.

Zoals de titel al zegt zijn er helaas wat verdrietige dagen geweest. Het schattige reutje, Buds de Stippenman is overleden. Hij lag gaaf maar levenloos buiten het nestje pups. Het was de kleinste man die hier en daar wat extra zorg nodig had. Jula snuffelde even en gaf hem een lik, ze draaide zich om en bekommerde zich om haar kroost. Het koste ons de dagen erna wel wat tranen, vreemd dat een mens zich in zo`n korte tijd hecht aan dit kleine jonge leven. We missen hem nog steeds maar gelukkig zorgen zijn broers, zusjes en de vele pupvisites voor een positieve afleiding.

Vandaag zijn ze precies 4 weken oud en op de helft van hun tijd bij ons. Ze hebben zich geweldig ontwikkeld, ze spelen met elkaar, eten zelfstandig en ze herkennen ons. Ook hebben ze vanmiddag voor het eerst een buiten speelkwartier gehad. Het weer werkte mee en de pups vonden het geweldig. Na een paar seconden waren ze gewend aan dat vreemde, groene, dunne spul aan hun voetjes en genoten ze van de buitenlucht. Na een picknick op het gras was het weer tijd om naar binnen gaan en te dromen over het kleine avontuur.

De werpkist in onze woonkamer heeft een verbouwing ondergaan en is een 2 kamer appartement geworden. Ze kunnen nu uit hun warme vertrekje naar buiten en genieten mee van alle rumoer in de woonkamer. Regelmatig zitten ze in het rennetje te genieten van alle bewegingen .

Jula is een schone moeder, ze ruimt alles wat de kleintjes produceren. Je hoeft geen verbeelding te hebben wanneer we zeggen dat dit niet naar roosjes ruikt! Sinds de introductie van de vaste voeding is het opruimen iets verminderd. De pups maken prachtige kleiwerkjes en produceren soms lettertjes. Volgens de kenners is er al een U, X en een i met puntje gesignaleerd, zelfs tijdens het achteruit lopen. Wanneer je dit zegt mag je wel rijkelijk voorzien zijn van fantasie. Gelukkig kunnen we er om lachen en is er een grote stapel poetsdoeken op voorraad om de kleiwerkjes te verwijderen. Op naar een nieuwe week….

Filmpje eerste kwartier buiten

15-10-2018

Van horror movie naar een acceptabele thriller en Buds wordt Stippenman.

Ruim 1 week geleden geboren en het tiental doet het goed. Buiten het schattig zijn groeien ze goed en de ontwikkelingen volgen elkaar snel op. Het schuifelen is overgegaan in een soort van niet vloeiende borstcrawl. Het produceren van geluiden is ook toegenomen, is het etenstijd dan lijken de piepgeluiden meer op een zwerm gierige meeuwen. Zijn de buikjes weer gevuld dan hoor je tevreden geluidjes.

Jonne, onze heerlijk rustige, stabiele oude dame vindt het gedoetje met het nestje nog niet zo’n succes. Tijdens de nachtelijke bezigheden rondom de bevalling wilde Jonne alles zien maar ook eigenlijk helemaal niets. Ze stond trillend als een rietje te kijken naar de voor haar vreselijke horror gebeurtenis. Met haar oude maar wijze snoetje leek ze iedere keer kort te kijken maar keek daarna onmiddellijk weer weg. Ze bleef staan en boden haar een pup aan om kennis te maken en de geurtjes op te snuiven. Het was een soort haat, liefde confrontatie, ik wil dit kleine buitenaardse wezentje zien…. maar toch ook weer niet. Zou ze een mens zijn dan leek ze te kijken naar een horror film. Deze week is er gelukkig een ommekeer gekomen in haar blik vol huivering. Ze accepteert de situatie en werpt af en toe een blik in kist. Natuurlijk nog niet te lang omdat een acceptabele thriller nog behoorlijk spannend kan zijn. Wel begrijpelijk dat zo’n verandering veel impact heeft op het gedrag en de interactie tussen de viervoeters. Verwennen is daarom een must, we geven haar extra beweging en een lekker bot om op te knagen.

Mijn vriendin Rita is dol op het uitdelen van koosnaampjes voor de pups, zo ook dit keer. Er is wel een lievelingetje, dit hondje heeft van haar de naam Buds gekregen. Buds is een schattig bont reutje, hij heeft een bruin koppie met brede witte bles met hierin 2 bruine stippen. Iedere dag wordt Rita haar pupverslaving gevoed met een filmpje, deze moet up-to-date zijn anders is ze niet tevreden. Daarna volgt haar verslag; “de een is schattig, kiek die kleine dikkerts en Jula is zo’n lieve moeder.” Buds wordt daarna zeer uitgebreid besproken, “hij is schattig, zo mooi, hij groeit en jeetje wat is het een kleine kroepert.” De laatste zin is steevast; “Ik kom snel weer pups ruiken en knuffelen.” Wat een liefde voor het kleine spul!

Dit weekeinde kwam dan abrupt een einde aan de naam Buds. Een gezin met 3 jonge kinderen kwamen de pups bewonderen. Het was niet alleen bewonderen het leek een soort van intensieve controle op alles wat er aan de buitenkant de bekijken viel. Het geslacht, de kleur, de voetjes, nageltjes en staarten. Ze waren verbaast over de gesloten oortjes en ogen en het drietal zaten vol vragen. Het was aandoenlijk te zien hoe ze samen met Jula en de pups in de weer waren. Onderling spraken ze over Stippenman, een hondje welke voor het drietal was opgevallen op de foto`s en filmpjes. Kleine Buds werd besproken in een soort van kindervergadering. Hij werd al dummelend van alle kanten bekeken en de uitkomst werd uitgebreid doorgenomen. Stippenman, dat was zijn naam en ook bij het drietal is het kleintje met de 2 bruine stippen in het blesje favoriet. Het vertrek ging niet zonder slag of stoot en van ieder hondje werd persoonlijk afscheid genomen. Om er geen te missen werden ze keurig op een rijtje gelegd en geteld. Het was een vertederend bezoekje waar je geen genoeg van kunt krijgen.

Op dit moment liggen de hondjes tevreden in dromeland. We kijken nog even in de kist en zien de veel besproken Stippenman lekker tussen zijn familie liggen. Rita zal het kleintje wellicht Buds blijven noemen maar voor ons kan het na dit bezoek niet anders dan Stippenman zijn….  

Dierendag en Sinterklaas met een randje

5-10-2018

Gisteren werd de dag beheerst door onrust. Jula draalde in de werpkist, stond weer op en moest iedere 15 minuten naar buiten om de laatste darmrestjes kwijt te raken. Pleegmoeder Rita kwam nog even langs om de zwangere en gelukkig ook de verzorgers, nog even te verwennen met lekkere hapjes.

Tegen tienen dienden zich de eerste tekenen van de bevalling aan. Nog even Anne een berichtje doen zodat zij weet dat het zover is. Anne en haar vriend hebben 2 kortharen en wonen in de buurt. Ze is dierenarts en wilde erg graag bij de geboorte van ons nestje zijn. Deze korthaarliefhebbers willen ook zelf graag een nestje fokken bij Ayra, een bruin teefje uit ons eerste nest. De voorbereidingen hiervoor zijn al in volle gang en is er ook al een kennismaking gemaakt met de eigenaren van de nieuwe liefde van Ayra. Goede voorbereiding is natuurlijk het halve werk.

Rond de klok van twaalven werd de koploper van het nest geboren. Een stevig bruin reutje die in de race zat om op dierendag geboren te worden. Na wat extra inspanning van moeder heeft hij dit op het nippertje gehaald. Deze bruine man werd op de voet gevolgd door 1 zusje en twee broertjes, de bruine outfit van dit drietal was identiek op een klein wit borstvlekje na. Binnen 15 minuten werd nog een bruine dame geboren. Ze was niet levendig zoals haar broers en zus, maakte geen geluidjes, dat was zorgwekkend. Na verwoede pogingen moesten we dit jonge leven laten gaan. Soms is de natuur weerbarstig en doet het dingen waar we niet op hopen, erg jammer!

Jula moest eten en drinken om op krachten komen van de werkzaamheden rondom dit gezonde vijftal. En weer werden er 3 bruine jongens geboren, jeetje, alsof je erin grossiert. Veel lezers weten dat we in het eerste nestje 9 reutjes geboren waren, voor nu stond de teller in ons tweede nestje al op 6 mannen. En daar was ze dan, een bont teefje, een schattig ding met enorme platen kwam al spartelend ter wereld.

Achteraf leek 5 oktober zomaar 5 december, je pakt cadeautjes uit en bent dolblij met alles wat je krijgt. De bevalling leek op pakjesavond maar verliep toch net even anders. Negen weken zitten de presentjes ingepakt, ben je nieuwsgierig en ook wat gespannen. Tijdens het nachtelijke ‘uitpakken' werden we blij van al het gezonde jonge leven. Helaas werd de vreugde even getemperd door de geboorte van het levenloze hondje.

Tijdens de echo waren er halverwege de dracht negen vruchtjes geteld. Het juiste aantal was dan ook om 05.00 uur geboren. Nadat we de ‘verpakkingen' hadden opgeruimd en de laatste sporen van het Sinterklaasfeestje met een sopje hadden verwijderd was het tijd om het gezinnetje alleen te laten. Het leek gedaan maar zeker waren we er niet van.

Na een halfuurtje gedommeld te hebben hoorden we zachte geluidjes en een likkende moeder. Een reutje was geboren en ja, wie zou bij zo`n toegift niet blij zijn geweest. Jula voerde een grondige inspectie uit en leidde de pasgeborene naar haar tepel. Het verse melkbuffet begon dan ook aardig bezet te raken met 9 van die kleine molletjes.

Om 6.00 uur toch maar even weer het bed in, maar 1 oor bleef open. Na een uurtje trokken de geluidjes toch weer onze aandacht. Al slaapdronken stond ik te tellen en telde ik een paar maal opnieuw. Ik was nog niet helemaal wakker en vertelde Albert dat het aantal me niet duidelijk was. Het slaapgebrek deed het telwerk zeker geen goed. Samen kwamen we tot dezelfde conclusie, er lagen nu 10 kleintjes bij hun moeder. Een prachtig bont teefje had zich tussen haar broers en zussen genesteld en lag tevreden te zogen. Evenals de eerste hadden we ook deze tweede toegift niet verwacht.
De (geschenken) balans kon worden opgemaakt; 1 bont reutje met 6 bruine broers, 1 bruin en 2 bonte zussen vormen een compleet gezin. Jula is een geweldige moeder, vanuit onze visie, zeer schoon, zorgzaam en liefdevol.

Het is terug kijken op een vlotte bevalling met 10 gezonde pups.

We gaan de komende tijd erg genieten van deze nieuwe live tv serie; Een mooi einde van dierendag met 2 toegiften!

28 september 2018

Acht weken na de dekking en de buik van Jula begint grootse vormen aan te nemen. Veel zaken gaan goed, het eten, het luieren in de zon, het achter ons aan wandelen/waggelen en vooral het ronder worden.

De buikomvang neemt dan ook een giga vorm aan en de 10 verschillen met een walrus zijn dan ook niet meer te ontdekken. Het aftellen is begonnen……, de laatste loodjes.

De pups zijn de laatste week zichtbaar aanwezig en vieren een feestje daar binnen. Volgens de buurtkinderen zijn ze tikkertje aan het spelen. Iedere dag worden de bewegingen voelbaar krachtiger maar de ruimte beperkter.

Vandaag een kleine interieur aanpassing; de werpkist, de warmte lamp, de weegschaal en alle andere benodigdheden voor het a.s. nestje klaarzetten in de kamer ??. Wij hebben er zin in met nog 1 week te gaan.

28 augustus 2018, de echo,

Ruim 3 weken na een bezoek aan Eros werd het duidelijk, Jula is drachtig. Een beetje ronder, iets rustiger en haar aanhankelijkheid gaven haar dracht toch prijs. Zo kort na de dekking zie je de kleine vruchtjes en de minuscule kloppende hartjes. Je wordt toch helemaal blij van dit bericht en ja, over 6 weken worden er pups geboren. Jula laat zich voor nu lekker verwennen en geniet van het prachtige weer dat uitnodigt lekker te luieren zoals een a.s. moeder mag doen!

Het nest van Jula en Eros wordt dan ook in het weekeinde van 7 oktober verwacht.
We fokken volgens het reglement van de Duitse Staande Korthaar.
De nestaankondiging is te vinden op de website van de rasvereniging. https://www.nvdsk.nl/fokken/dsknesten 

5 augustus 2018

Het afgelopen weekeinde is er een succesvolle ontmoeting geweest tussen
Eros vom Hirschenacker en Jula (Anik) vom Quendorfer See.
Rond de eerste week van oktober verwachten we een nestje uit deze combinatie.
Wij zien er in ieder geval naar uit.

Geboren op 20 mei 2016 12 pups

Reuen: 6 bruinschimmel en 3 bruin
Teven: 2 bruinschimmel en 1 bruin

Zie ook het nieuws en het nieuws over de dracht van Jula

Beide ouderdieren zijn goed bejaagd!
Meer informatie over de reu en de teef kunt u vinden door op onderstaande links te klikken:
Eros vom Hirschenacker
Anik (Jula) vom Quendorfer See

Eros vom Hirschenacker	X	Anik (Jula) vom Quendorfer See